Jak jeździ się starym golfem bez dachu? Jakie ma wady i zalety? Co sprawdzić przy zakupie?
Dzięki uprzejmości Huberta mamy okazję przejechać się ponad 30 letnim autem dla ludu w nieco mniej ludowej wersji bez dachu.
Historia modelu
Golf I pojawił się jako projekt na deskach kreślarskich już w latach 60-tych XX wieku. Największym hitem sprzedażowym VW w tamtym czasie pozostawał Garbus, konstrukcja ta jednak miała już lekko licząc 30 lat i trzeba było intensywnie myśleć o następcy. Jedynka była rewolucją w segmencie aut popularnych. Obłe kształty zostały zastąpione kantami, silnik z tyłu powędrował nad przednią oś, chłodzony powietrzem boxer ustąpił miejsca rzędowej czwórce z chłodnicą zalaną płynem, a napędowymi zostały koła przednie. W 1975 pierwszy Golf otarł się o pierwsze miejsce w konkursie na samochodu roku, dając się wyprzedzić Citroenowi CX i rozpoczął swój triumfalny marsz przez motoryzacyjny świat. Cztery lata później Niemcy zdecydowali odsłonić majętniejszym klientom niebo nad głowami.. Pojawiła się wersja cabrio, z charakterystycznym pałąkiem i składanym ręcznie dachem. Ponieważ druga wersja Golfa nie została wzbogacona o wersję otwartą jedynka przetrwała w produkcji wiele lat, po drodze zaliczając jedynie lilfting. Golf cabrio jeden przestał być produkowany dopiero po wprowadzeniu na rynek trzeciej odsłony tego modelu.
Wygląd zewnętrzny
Golf w latach 70tych był szczytem nowoczesności. Do kanciastego stylu w ciągu kilku lat dołączyły również inne modele niemieckiego producenta. Za wygląd nowego ludowego przeboju odpowiadali Włosi z Ital Design z Giorgetto Giugiaro na czele. Produkowano wersję 3 i 5 drzwiową, a także sedana o nazwie Jetta. Następnie dołączył do nich taki oto kabriolet, zbudowany przy współudziale firmy Karmann. Początkowo wyglądał on nieco inaczej, miał płaską klapę tylną i był pozbawiony pałąka bezpieczeństwa, ale pewien członek zarządu VW prof. Ernst Fial, który był nazywany w koncernie papieżem bezpieczeństwa upierał się żeby takie rozwiązanie zastosować. Było to działanie perspektywiczne, ponieważ VW ostrzył sobie zęby na rynek amerykański gdzie kwestie bezpieczeństwa były bardzo istotne. I tak nad głowami pasażerów pojawił się nieobecny w prototypie element, przez który Golf cabrio nazywany był od tej pory koszykiem.
Środek auta nie należy do przesadnie dużych, znalezienie dobrej pozycji za kierownicą utrudnia brak regulacji pionowej fotela jak i samej kierownicy. Instrumentarium deski rozdzielczej to wizualnie jeszcze lata 70-te, ale każdy poradzi sobie z nim bez problemu. Fotele obite są typową dla Golfa tkaniną z charakterystycznym wzorem. Dźwignię zmiany biegów obowiązkowo wieńczy golfowa piłeczka. Do bagażnika dostajemy się przez małą, wąską klapę która bardzo ogranicza jego możliwości przewozowe. Stworzenie kabrioletu z hatchbacka wymagało jednak takich poświęceń
Samochód Huberta pochodzi z roku 89, a więc z końcówki produkcji. Jest wersją po liftingu, z szerokimi zderzakami, ma już też niektóre elementy z Golfa 2 jak choćby kierownicę.
Silnik / skrzynia biegów
Pod maską tego Golfa pracuje popularny silnik 1.6 o mocy 75 KM zasilany gaźnikiem. Jest to jego najsłabszy element. Źle wyregulowany gaźnik powoduje problemy z zapalaniem auta na ciepło i jego poszarypywanie w czasie jazdy w niektórych sytuacjach. Niestety dzisiaj znalezienie fachowców zdolnych zając się odpowiednio gaźnikowym silnikiem nie jest już proste. Skrzynia biegów ma 5 przełożeń, pracuje z lekkim oporem, ale biegi wchodzą bez problemów.
Jazda
Do środka Golfa dostajemy się używając klamek z małymi cyngielkami, które potrafią sprawiać problemy na mrozie, ale w kabriolecie nie będzie to zbyt częsty problem. Jak wspomniałem na wybranie odpowiedniej pozycji za kierownica nie stracimy dużo czasu, bo opcje są ograniczone. Auto daje znać, że nie jest już najmłodsze. Prowadzi się całkiem współcześnie, ale zaraz po ruszeniu przypomnimy sobie jakim luksusem jest wspomaganie kierownicy, którego tutaj brakuje. Samochód nie należy do ciężkich, a mimo wszystko kręcenie kółkiem bez pomocy hydrauliki jest sporym wyzwaniem.
Poza tym Golf jeździ tak jak się można tego spodziewać po jego wyglądzie – jest zwinny, dosyć zwrotny i nie potrzebuje dużo miejsca na parkingu. Komfortem jazdy nie oszałamia, ale spokojnie można się nim wybrać nawet na dalekie wycieczki. Jedynym minusem w czasie jazdy z otwartym dachem są spore zawirowania powietrza powodowane przez pałąk bezpieczeństwa. Można to zniwelować za pomocą siatki montowanej w jego środku. Na rynku znajdziemy kilka modeli takiego akcesorium, które poradzi sobie z tym problemem.
Kupujemy Golfa Cabrio
Właścicielem takiego kabrioletu możemy się stać wydając od kilkunastu do kilkudziesięciu tysięcy złotych. Szukając egzemplarza dla siebie musimy zwrócić uwagę na kilka rzeczy. Mechanicznie te auta to właściwie abecadło każdego absolwenta samochodówki. Fakt, że Volkswageny z tamtych lat przez dekady biły w Polsce rekordy popularności sprawia, że każdy poradzi sobie z naprawą zawieszenia, hamulców, czy silnika. Wspomnianym wyjątkiem może być gaźnik, którego właściwy serwis wymaga odchodzącej do przeszłości wiedzy, ale z pomocą przyjdą tu z pewnością wszelkie grupy zrzeszające właścicieli tych aut. Na pewno trzeba zwrócić uwagę na rdzę. Nie jest to tak wielki problem jak np. w Oplu Astrze, ale jednak sprawdzenie stanu elementów kluczowych jak progi, podłoga czy kielichy zawieszenia będzie niezbędne. Jak w każdym kabriolecie najdroższym elementem może okazać się dach. Jeśli jest zniszczony, porwany, albo dziurawy jego naprawa może iść w tysiące złotych. Jeśli zajdzie potrzeba wymiany samego mechanizmu składania i będziemy chcieli ją zlecić serwisowi specjalizującemu się w kabrioletach możemy się zderzyć z długa kolejką oczekujących, zwłaszcza w sezonie lub tuż przed nim. Warto również sprawdzić stan uszczelek, które po latach twardnieją i potrafią odstawać co powoduje problemy ze szczelnością.
Ciekawostki
Golf pierwszej generacji produkowany przez Karmanna nie był jedyną wersją otwartego nadwozia tego modelu. Przeróbkami aut VW między innymi również Scirocco i Golfa II zajmowała się również firma Bieber, której wizja wyglądu tych aut bardziej przypominała stylem VW Garbusy. Ich samochody były pozbawione pałąków bezpieczeństwa i posiadały zupełnie inne tyły, ze zmienionymi klapami baganików. Powstało ich zaledwie 80 sztuk.
W 1975 roku VW wypuścił na rynek amerykański przestylizowaną wizualnie wersję swojego sprzedażowego hitu, ale Amerykanie nigdy nie poznali nazwy Golf, bowiem za oceanem to małe jak na ich warunki auto oznaczone było słowem Rabbit czyli królik. Domyślam się, że skojarzenie z tym sprytnym, zwinnym i wszędobylskim zwierzęciem miało uwydatnić zalety europejskiego auta. Nie było to trudne ponieważ kontrast jeśli chodzi o prowadzenie i użytkowanie w stosunku do wielgachnych, kanapowych pojazdów produkowanych w tamtym czasie w Stanach był aż nadto widoczny.
A produkcję Golfa jeden po zakończeniu jej w Europie przeniesiono do Afryki gdzie powstawał pod nazwą Citi Golf. Trudno w to uwierzyć, ale fabrycznie nowym Golfem jedynką (chociaż po pewnych zmianach wizualnych i z deską rozdzielcza od Skody Fabii) można było wyjechać od sprzedawcy jeszcze w 2009 roku. W tym samym, w którym VW po sprzedaniu w sumie blisko 7 milionów egzemplarzy Golfa jeden we wszystkich odmianach, ostatecznie zakończył historię jednego ze swoich największych rynkowych hitów.
Jeśli chcecie zobaczyć jak opisywany VW Golf prezentuje się na filmie to zapraszam do linku pod spodem.
A jeśli chcecie poczuć jak to jest prowadzić takie auto to zajrzyjcie do filmu z przejazdu za kierownicą bez komentarza.